Drents Archief
Ja hoor het was zover! Op woensdag 6 oktober 2010 gingen we om 8.15 naar Assen.
Ja hoor het was zover! Op woensdag 6 oktober 2010 gingen we om 8.15 naar Assen.
Eerst schoolreis nu al Drents archief & Drents museum. Allereerst gingen we naar het Drents archief. “Operation Sigismund” Ik zal vertellen hoe het ging.
Om ongeveer kwart voor negen kwamen we aan in Assen. We werden meteen afgezet door onze bus van “Boerhof reizen” Daarna gingen we naar binnen. We werden opgevangen door 2 mevrouwen, Mies & Saskia. We kregen een verhaal te horen over Sigismund. Hij was vroeger de landdrost van Drenthe. (De hoogste heer van Drenthe dus) En hij was ook nog eens de kamerheer van Willem de V. Hij was veel in Frankrijk te vinden en had zelfs zijn eigen geheimschrift. Hij had ook een afstandstabel gemaakt van hoeveel uur het lopen we naar alle plaatsen in Drenthe. Zo weten we dat het in die tijd 3 uur lopen was van Zuidlaren naar Assen.
Om ongeveer kwart voor negen kwamen we aan in Assen. We werden meteen afgezet door onze bus van “Boerhof reizen” Daarna gingen we naar binnen. We werden opgevangen door 2 mevrouwen, Mies & Saskia. We kregen een verhaal te horen over Sigismund. Hij was vroeger de landdrost van Drenthe. (De hoogste heer van Drenthe dus) En hij was ook nog eens de kamerheer van Willem de V. Hij was veel in Frankrijk te vinden en had zelfs zijn eigen geheimschrift. Hij had ook een afstandstabel gemaakt van hoeveel uur het lopen we naar alle plaatsen in Drenthe. Zo weten we dat het in die tijd 3 uur lopen was van Zuidlaren naar Assen.
Toen we veel over Sigusmund te weten waren gekomen gingen we “Operation Sigusmund” doen. We werden ingedeeld in groepjes van 3 of 4, en toen gingen we aan de slag. Iedereen kreeg een eigen computer. We kregen ook een aantal documenten mee. Waaronder het geheimschrift, de afstandstabel, een brief aan Sigismund en een reisverslag van Sigismund in Frankrijk. We moesten die documenten gaan opruimen in het archief. 
We kregen heel veel vragen (sommige waren best moeilijk) Ojee!!! Het licht was te fel. En er was te weinig vocht. Gaf de computer aan. Dan moest je supersnel naar een kamer om het licht en vocht te herstellen. We moesten ook de documenten scannen. ’t Was echt super leuk en interessant. We waren ook op zoek naar de zetel van Willem V. Dus je mocht je eigen zetel ontwerpen voor je groepje, je kreeg er een lijst bij zo kon je zien wat elke teken betekende. Uiteindelijk vond Jordi de zetel. Daarna gingen we naar…
Het Drents museum!
Even eten even drinken. En daarna het Drents museum binnen. In groep 7 zijn we ook al naar het Drents museum geweest.
We hadden Via Via gehoord dat er wel een aardig meisje uit de achttiende eeuw woonde genaamd “Barbara Van Lier."We gingen bij haar op bezoek. Jort had de eer om op de deur te mogen kloppen. Volgens mij kreeg ze een hartaanval toen ze ons zag. Natuurlijk was Barbara een erg rijk meisje. Ze vond het helemaal niet zo leuk dat wij aan de deur kwamen. Haar vader en moeder waren naar hun 2de huis. Dus ze had gehoopt op een heerlijke rustige dag. Maar wij kwamen het verstoren. Uiteindelijk vond ze het toch wel gezellig dat wij er waren. Gijs was helemaal verrast dat ze een “HI-TECH Camera” in haar kamer had hangen. Toen gingen we haar helpen. Ze had een doos vol met spullen uit de 21ste eeuw. In haar huis had ze die dingen natuurlijk niet. Maar wij waren de reddende engelen. De mensen vonden het in die tijd maar vies om zich te wassen. Omdat er een ziekte heerste:" De PEST” En nee, het heeft niks te maken met treiterende pestkoppen maar een ziekte die door ratten werd overgebracht. Ze vond ons gewoon te schoon.
Het Drents museum!
Even eten even drinken. En daarna het Drents museum binnen. In groep 7 zijn we ook al naar het Drents museum geweest.
We hadden Via Via gehoord dat er wel een aardig meisje uit de achttiende eeuw woonde genaamd “Barbara Van Lier."We gingen bij haar op bezoek. Jort had de eer om op de deur te mogen kloppen. Volgens mij kreeg ze een hartaanval toen ze ons zag. Natuurlijk was Barbara een erg rijk meisje. Ze vond het helemaal niet zo leuk dat wij aan de deur kwamen. Haar vader en moeder waren naar hun 2de huis. Dus ze had gehoopt op een heerlijke rustige dag. Maar wij kwamen het verstoren. Uiteindelijk vond ze het toch wel gezellig dat wij er waren. Gijs was helemaal verrast dat ze een “HI-TECH Camera” in haar kamer had hangen. Toen gingen we haar helpen. Ze had een doos vol met spullen uit de 21ste eeuw. In haar huis had ze die dingen natuurlijk niet. Maar wij waren de reddende engelen. De mensen vonden het in die tijd maar vies om zich te wassen. Omdat er een ziekte heerste:" De PEST” En nee, het heeft niks te maken met treiterende pestkoppen maar een ziekte die door ratten werd overgebracht. Ze vond ons gewoon te schoon. In die tijd hadden mensen ook een nep moedervlekje aangebracht. Was ie boven je mondhoek dan was je vrolijk. Maarr… was die eronder dan kon je beter uit de buurt blijven. Daarna vertelde ze ons nog een bloederig verhaal. Over de dokter, en natuurlijk het korset. Het korset was wel het ergst. Een jurk die strak om je heen werd aangesnoerd. De mensen leken in die tijd meestal heel erg dun. Hun ribben werden gewoon ergens anders in je lichaam geplaatst. De rondleiding was dus heel erg interessant en heel leerzaam. Later mochten we nog 4 ansichtkaarten en een sleutelhanger van. Het meisje van Yde. En toen stapten we weer in de bus. Weer naar huis. En toen zeiden we…
Doei Assen!
Door Patrick Van Der Linde.
Doei Assen!
Door Patrick Van Der Linde.
